ตามทฤษฎีลำดับขั้นความต้องการของ Maslow หรือ Maslow’s Hierarchy of Needs มีแนวคิดว่า ความต้องการสูงสุดของมนุษย์ทุกคน ก็คือ ความสุขในชีวิต

เรามักจะได้เห็นคำกล่าวตลก ๆ เกี่ยวกับการเป็นตัวของตัวเอง ว่า “อย่าไปอยากเป็นเหมือนใครเลย เป็นเหมือนรูปโปรไฟล์ของตัวเองให้ได้ก่อน”...

ในชีวิตของการเป็นมนุษย์ย่อมต้องพบเจอกับเรื่องราวมากมาย แต่ละเรื่องราวล้วนทำให้แต่ละคนเกิดประสบการณ์การเรียนรู้ในแบบฉบับของตัวเอง...

“คนดี” ใคร ๆ ก็ต้องการจะเป็น เพราะ “คนดี” มักเป็นที่รักของคนรอบข้าง ได้รับการชื่นชม ต้อนรับ แต่ “คนดี” กับ “คนมีความสุข”

“ความสมบูรณ์แบบ” เป็นสิ่งที่ใคร ๆ ก็ใฝ่ฝัน ว่าวันหนึ่งเราจะกลายเป็นคนที่สมบูรณ์แบบ เราจะรวย จะดูดี จะมีความสุข แต่ในความเป็นจริงที่เรารู้แน่

ในแต่ละวันของชีวิตที่เราต่างต้องอยู่ภายใต้กรอบที่เรียกว่าขีดจำกัด เช่น ขีดจำกัดด้านการเงิน ขีดจำกัดด้านเวลา ขีดจำกัดด้านความคิดสร้างสรรค์

หลายคนอาจจะเคยทราบข้อมูลเกี่ยวกับ Q: Quotient กันมาบ้างแล้ว โดยในยุคหนึ่ง Q ที่ถูกพูดถึงกันมากจนใคร ๆ ก็รู้จักคือ IQ: Intelligence Quotient

ทุกคนล้วนมีสิ่งที่เรียกว่า “inner critic” หรือเสียงตำหนิวิจารณ์ที่มาจากข้างในของตัวเอง ซึ่งหากมีเพียงเล็กน้อยมันก็จะมีประโยชน์ในแง่

หลายคนน่าจะเคยมีพฤติกรรมนอนดึกที่เป็นเพราะมัวแต่ไถมือถือ เล่นเกม ดูคลิปตลก ๆ ดูซีรีส์ ซึ่งพอรู้ตัวอีกทีเวลามันก็ล่วงเลยไปจนดึกดื่นมากแล้ว

Mindfulness หรือ “การฝึกสติ” ตามความหมายสากล หรือ “การเจริญสติ” ในทางศาสนา หรือ “สติบำบัด” ในทางจิตวิทยานั้น มีความหมายคล้ายกันว่า