เมื่อความเหนื่อยในงาน...ไม่ใช่แค่งานที่ทำ คุณเคยรู้สึกไหมว่า “งานมันไม่หนักเท่าใจ” เหนื่อยจากการต้องเข้าใจคน ต้องแปลอารมณ์จากน้ำเสียงและสีหน้า ต้องควบคุมความรู้สึกไม่ให้ปะทะกับใคร บางวันแค่ประชุมหนึ่งชั่วโมงก็หมดพลังชีวิตแล้วที่จริง “คน” ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เราเหนื่อย แต่เพราะแต่ละคนต่างมี “ความรู้สึก” ที่ไม่ได้พูดออกมา

“เราจะอยู่กับความกลัวในใจของเราได้อย่างไร?” เป็นคำถามชวนคิดที่น่าสนใจจากซีรี่ย์ It: Welcome to Derry ซึ่งเป็นซีรีส์สยองขวัญที่ดัดแปลงมาจากนิยายสยองขวัญขายดี ของ Stephen King เจ้าพ่อหนังสยองขวัญ ถือว่าเป็นซีรีส์ภาคต้นของภาพยนตร์ IT: Chapter One และ IT: Chapter Two

ในทุกวันของการทำงาน เราอาจรู้สึกเหมือนต้อง “อ่านใจคนอื่น” ตลอดเวลา หลายคนพยายามปรับตัวเพื่อให้ “เข้ากับคนอื่น” แต่กลับลืมตั้งคำถามง่าย ๆ ว่า แล้วเรายัง “เข้าใจตัวเอง” อยู่ไหม?

โจทย์ที่ว่า “เป็นโสดแบบอยู่ในโหมดมีความสุข” เป็นโจทย์ที่ท้าทายของวงการจิตวิทยาไทย เพราะคนโสดนอกจากจะ “โสดแล้วงานเยอะ” แล้ว คนโสดต้องอยู่ในโหมดมีความสุขด้วย

หลายคนตื่นเช้าไปทำงาน ฝ่ารถติด เข้าประชุม วนอยู่กับ Deadline แล้วกลับบ้านด้วยความเหนื่อยล้า แต่ลึก ๆ ในใจกำลังถามว่า “ฉันทำงานทั้งหมดนี้ไปเพื่ออะไร?” ใช่ค่ะ เงินเดือนคือสิ่งที่เราต้องการ แต่ถ้าทุกวันมีเพียงแค่นั้น ความรู้สึกว่างเปล่าก็จะค่อย ๆ กัดกินหัวใจ คนทำงานจำนวนไม่น้อย ไม่ได้หมดแรงเพราะ “งานเยอะ” แต่หมดไฟเพราะ “ไม่เห็นความหมาย” ของสิ่งที่ทำ เมื่อความหมายหายไป แรงบันดาลใจก็หายไปด้วย ทำให้ชีวิตการทำงานกลายเป็นเพียงการ “อยู่รอด” ไม่ใช่การ “เติบโต” ค่ะ

เคยนั่งคิดกันไหมคะ ว่าหลายๆ เรื่องในชีวิตทำไมถึงมีปัญหาเหมือนเดิมซ้ำ ๆ และเคยไหม…ตั้งใจว่าจะพูดคุยดี ๆ แต่สุดท้ายกลายเป็นทะเลาะ เคยบอกตัวเองว่าจะ “ไม่ยอมโดนเอาเปรียบอีก” แต่พอถึงเวลา กลับเงียบและปล่อยผ่านเหมือนเดิม หรือบางครั้งเราก็เผลอ “ช่วยทุกเรื่อง” จนกลายเป็นคนที่รับภาระของทุกคน จนหมดแรงไปเอง ทำให้บางทีเราคงจะรู้สึกเหนื่อยมากๆ เลยใช่ไหมคะ

โดยทั่วไปแล้วพ่อแม่ทุกคนก็อยากจะเป็นพ่อแม่ที่ดีและอยากเห็นลูกมีความสุข แต่ความจริงของโลกใบนี้ก็คือมันไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบและเราไม่สามารถควบคุมให้ทุกอย่างเป็นไปดั่งใจ ซึ่งในบางครั้งสิ่งที่พ่อแม่ทุกคนไม่ได้อยากให้มันเกิดขึ้นแต่มันก็เกิดขึ้นรวมถึงการที่ลูกวัยรุ่นเป็นโรคซึมเศร้า

คุณคงจะเคยได้ยินข่าวเศร้าที่เกี่ยวกับการจบชีวิตลงของใครสักคน โดยถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่คนที่คุณรู้จักก็อดที่จะรู้สึกสะเทือนใจทุกครั้งที่ได้ยินข่าวใช่ไหมคะ ดังนั้น ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าคนที่ใกล้ชิดกับผู้ที่จากไปจะได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจมากแค่ไหน

หลายท่านอาจสังเกตเห็นว่า เพื่อนร่วมงานเป็นโรคซึมเศร้ากันมากขึ้น หรือคนใกล้ตัวป่วยด้วยโรคซึมเศร้ากันมากขึ้น ทั้ง ๆ ที่โรคซึมเศร้าไม่ใช่โรคระบาด แต่เกิดจากสารเคมีในสมองเสียสมดุล ประกอบกับการเผชิญความเครียด ความกดดัน ความผิดหวังซ้ำ ๆ ในชีวิตประจำวัน

โรคซึมเศร้าในผู้สูงวัยมีปัจจัยเสี่ยงมากจากความกังวลเรื่องเงินทอง เช่น เงินไม่พอใช้ เกษียณแล้วรายได้ลดลง เป็นต้น รวมไปถึงสภาพร่างกายที่เสื่อมถอยและอาการเจ็บป่วยเรื้อรัง ต่างก็ส่งผลให้ผู้สูงวัยเกิดความรู้สึกวิตกกังวลในการใช้ชีวิต รู้สึกว่าตนเองมีคุณค่าลดลง ทำให้ขาดการเข้าสังคมไปด้วย ส่งผลให้เกิดความเหงา