เคยไหม พยายามสื่อสารกับลูกน้องอย่างดีที่สุด แต่ทุกครั้งที่คุยกัน กลับกลายเป็นความเข้าใจผิด? ในบางทีคุณอาจจะแค่ต้องการ “ช่วย” แต่ลูกน้องกลับรู้สึกว่าคุณ “ควบคุม” จนทำให้ลูกน้องอึดอัด หรือในอีกด้านหนึ่ง ลูกน้องอาจรู้สึกว่าถูกตำหนิ ทั้งที่คุณแค่ต้องการให้เขารับผิดชอบงานมากขึ้น ทุกอย่างดูจะผิดเพี้ยนไปหมด

ในทุกองค์กร HR มักเป็นคนที่ต้องรับแรงกระแทกจากทั้งสองฝั่ง คือฝั่งผู้บริหารที่ต้องการผลลัพธ์ และฝั่งพนักงานที่ต้องการความเข้าใจ หลายคนพูดว่า “HR เข้าข้างบริษัท” หรือ “HR ไม่ฟังพนักงาน” ทั้งที่จริงแล้ว HR คือคนที่ต้องฟังทุกฝ่าย และพยายามหาคำพูดที่ทุกคนจะเข้าใจได้ตรงกันอยู่เสมอ

หลายคนคงคุ้นกับบทสนทนาแบบนี้ บทสนทนาจากคนใกล้ตัวที่ว่าคนใกล้ตัวระบายว่าเหนื่อย เครียด รู้สึกโดดเดี่ยว แล้วเราตอบไปว่า “สู้ ๆ นะ เดี๋ยวก็ผ่านไป” แต่ผลลัพธ์คือความเงียบ ความสัมพันธ์แข็งตัว และปัญหาเดิมยังอยู่ครบ ไม่ใช่เพราะเราไม่หวังดี แต่เพราะเรา “พูด” แบบให้กำลังใจเร็วเกินไป และอาจ “ฟัง” ไม่ลึกพอจะสัมผัสความรู้สึกจริงของเขาได้

หลายองค์กรมักมีหัวหน้าที่เก่งมากในเชิงงาน วางแผนเก่ง แก้ปัญหาเฉียบขาด แต่สิ่งสำคัญอย่างนึงที่ขาดไปคือ “ทักษะด้านคน” ผลที่ตามมาคือทีมทำงานด้วยความกลัว ไม่ใช่ด้วยความสมัครใจ และนั่นอาจทำให้ประสิทธิภาพการทำงานและประสิทธิภาพขององค์กรลดลงในระยะยาวได้เลย

หลายองค์กรมักมีหัวหน้าที่เก่งมากในเชิงงาน วางแผนเก่ง แก้ปัญหาเฉียบขาด แต่สิ่งสำคัญอย่างนึงที่ขาดไปคือ “ทักษะด้านคน” ผลที่ตามมาคือทีมทำงานด้วยความกลัว ไม่ใช่ด้วยความสมัครใจ และนั่นอาจทำให้ประสิทธิภาพการทำงานและประสิทธิภาพขององค์กรลดลงในระยะยาวได้เลย