แม้ว่า “การปรึกษา” จะมีอยู่ทั่วไปในชีวิตประจำวันและใคร ๆ ก็สามารถให้คำปรึกษาได้ แต่ปัญหาที่มักพบบ่อย ๆ

จากประสบการณ์ตรงของผู้เขียนพบว่ามีพ่อแม่ผู้ปกครองหลายคนที่รู้สึกน้อยใจหรือเสียใจที่ลูกไม่เคยเล่าปัญหาของลูกให้ฟังเลย

เมื่อพูดถึง “ทักษะการให้คำปรึกษา” หลายคนอาจจะมีมุมมองว่ามันเป็นทักษะที่มีไว้สำหรับให้จิตแพทย์และนักจิตวิทยาใช้เท่านั้น

การพูดโน้มน้าวใจ ในทางจิตวิทยาให้ความหมายของเทคนิคพูดโน้มน้าวใจไว้ว่า เป็นการสื่อสารที่ผู้พูดพยายามสร้างอิทธิพลให้เหนือกว่าผู้ฟัง

คุณจะเลือกคุยกับใครดี นักจิตวิทยา นักให้คำปรึกษา หรือโค้ช แม้บทบาทเหล่านี้อาจดูเหมือนคล้ายคลึงกัน แต่แต่ละบทบาทต่างก็มีขอบข่ายความเชี่ยวชาญ

คุณเคยไหมคะ...เวลาที่ให้คำปรึกษาไปแล้วมันเกิดการติดขัด ไม่ราบรื่น หรือบางครั้งอาจทำให้ผู้รับการปรึกษารู้สึกแย่ไปกว่าเดิม หรือในทางกลับกัน

ไม่ว่าใครก็ต้องการความสุข แต่นิยามความสุขที่แต่ละคนสร้างขึ้นมานั้นก็มีความแตกต่างกันไป ซึ่งนิยามความสุขที่แต่ละคนสร้างขึ้นมา

คนเราล้วนมีซักช่วงเวลาหนึ่งที่ต้องกลายเป็นที่ปรึกษาให้กับคนอื่น เช่น เพื่อนมีปัญหาชีวิตโทรมาปรึกษาคุณ

เวลาที่ผู้เขียนบอกว่าตนเองเรียนจิตวิทยา ปฏิกิริยาแรกของผู้คนคือ มองเราราวกับเป็นหมอดูที่เพียงแค่ดูโหงวเฮ้งก็หยั่งรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเขา

การรักษาความสัมพันธ์นั้นไม่ได้ง่าย การมีชีวิตคู่นั้น ความรักเพียงอย่างเดียวไม่พอเพราะต้องอาศัยปัจจัยมากมายเพื่อประคับประคองกันไป